ایران نو:«علی، برای حفظ زندگی پسرش تنها دو ساعت زمان دارد. او از ترافیک عبور می‌کند و بعد از رانندگی سریع در میان اتوبان‌های تهران، به یک داروخانه دولتی در شرق پایتخت می‌رسد. زمانی که 800 نفر را در صف روبه‌رویش می‌بیند، روی زانوهایش به زمین می‌افتد. مانند او، آدم‌های زیاد دیگری هم منتظر دسترسی به داروهای دولتی هستند. علی می‌گوید: «من به گریه افتادم و از مردم خواهش کردم که اجازه دهند من جلو بروم.» در نهایت، او صف را پشت سر گذاشت و توانست بموقع دارو را برای نجات جان دختر یک ساله‌اش برساند.